Vandaag een klompenpad in Apeldoorn uitgekozen. KopermolenPad van ca. 13km.
Beginpunt van dit pad is de Wenumse Watermolen in Wenum Wiesel.
Ik ben hem in tegengestelde richting gaan lopen en ik vond het een zeer gevarieerde en stille route. Je komt onderweg vanalles tegen. Van watermolen, korenmolen, bakkersmolentje, mooie oude boerderijen, loopt over opengestelde privéterreinen die je een 'Kleine Huis op de Prairie' gevoel geven (mij althans). Loopt langs diverse maisvelden (ben benieuwd hoe dat er in de herfst uitziet).
Gewoon een hele weg genieten.
Voor meer indrukken kijk dan even naar het fotoverslag hieronder.
Lieve wandelgroet,
Annemieke
De Wenumse watermolen is een rijksmonument. De molen wordt al vermeld in het jaar 1313. Oorspronkelijk was de molen een korenmolen. Afhankelijk van de tijd en met name afhankelijk van de behoefte is de molen verbouwd tot kopermolen in 1768. In een kopermolen werden koperen platen geslagen. Daarna is de molen tot runmolen (voor het malen van schors voor de leerlooierij) omgebouwd en in 1917 werd het weer een korenmolen. In de 18e eeuw is de wijerd - de plas water voor de molen - aangelegd. Overdag werd het water gebruikt voor de aandrijving van de molen. 's Nachts en bij veel watertoevoer werd het water opgevangen in de wijerd. Er was dan meer water voorhanden als de molenaar extra water nodig had.
@bron klompenpaden.nl
Het Bakker 'record' molentje is een kleine poldermolen die in Nederland met name in het begin van de 20e eeuw werd gebruikt. Deze molentjes werden gebouwd door windmotorenfabriek Gebr. Bakker te IJlst. Mogelijk is het molentje geplaatst om deze lager gelegen natte gronden te ontwateren. Ook bestaat de mogelijkheid dat deze in het begin van de 20e eeuw is geplaatst om het vee van schoon drinkwater te voorzien. Destijds was het water in de Grift te vervuild om te gebruiken.
@bron klompenpaden.nl
Apeldoorns kanaal
Aquaduct van Papegaaibeek over de Beek Grift
Van de Papegaaibeek bestond in de 19e eeuw slechts de huidige benedenloop, die mede gevoed werd uit de overloop van de wijerd van de Wenumse watermolen. De bovenloop was een langgerekt moerassig kwelgebied. Later is deze strook tot de huidige beek vergraven.
De Papegaaibeek mondde aanvankelijk uit in de Grift, maar werd net als de Engelbeek en de Wenumsche Beek in de 19e eeuw via een aquaduct over de Grift heengevoerd, om het Apeldoorns Kanaal van water te voorzien. Halverwege de 20e eeuw werden de aquaducten opnieuw opgetrokken in beton.
Tegenwoordig stroomt het water uit de beek langs het aquaduct en komt weer uit in de Grift.
De Oranjemolen
Deze windkorenmolen is een zogenaamde 'rietgedekte grondzeiler'. Het was in korte tijd de derde molen op deze plaats; 2 eerdere molens brandden af in 1908 en 1913. De huidige molen is niet nieuw gebouwd op deze plaats, maar was in 1840 als poldermolen in Baambrugge gebouwd. De poldermolen werd in 1913 gekocht om hem als korenmolen in Wenum te gaan gebruiken. In 1924 werd een hulpmotor geplaatst om bij windstilte te kunnen malen, zodat men niet naar de watermolen in Wenum of Vaassen hoefde uit te wijken. Tussen 2005 en 2008 is de molen geheel gerestaureerd. De familie Vordeman beheert de molen al sinds 1872.
Een walnoten boomgaard.
Landhuis De Ploeg
Aan het einde van de 19e en begin 20e eeuw kwamen welgestelden naar Wiesel. Dit was in de periode dat veel heidegronden werden verkocht. De Rotterdams industrieel Louis Joseph Dobbelman verhuisde met zijn gezin naar een gebied waar je de wind door de bomen kon horen ruizen, de vogels kon horen fluiten en waar de beek stroomde. De familie kocht begin 19e eeuw een oude boerderij en bouwde een villa, met stallen voor vee, aan het oorspronkelijke brongebied van de Wenumse beek. Tegenwoordig is het nog steeds een oase van rust met bijzondere plant- en diersoorten.
De Wieselse Enk
Buurtschap Wiesel ligt in een kampenlandschap. Dit is een gebied met kleine eenmansenken. De basis voor deze landbouwgemeenschap waren de schapen die in potstallen werden gehouden. De schapen gingen over de driften naar de heidevelden. De gezamenlijke kudde schapen werden gehoed door een schapenhoeder. Op het einde van de dag keerden de schapen terug in de potstal van de eigenaar. De daar gedeponeerde uitwerpselen gemengd met heideplaggen werden gebruikt als mest voor de landbouwgronden. Daardoor is een dik pakket landbouwgrond ontstaan. Op de hoek is nog een gerestaureerde potstal zichtbaar. Men zegt dat dit rond 1900 de laatste potstal was die in Wiesel nog in gebruik was.
Wenumse Beekdal
Het dal van de Wenumse beek biedt grote kansen voor de natuur. Door hoogteverschillen komen hier verschillende grondwaterstromen (kwel) aan de oppervlakte. Mede daardoor komen er bijzondere plantensoorten voor die kenmerkend zijn voor een beekdalflora. Om de natuurwaarde nog verder te verhogen wordt het weiland als sinds 1974 verschraald. Dit gebeurt door maaien en afvoeren van het hooi en het achterwege laten van bemesting. In 2007 is de oorspronkelijke loop van de Wenumse beek opnieuw aangelegd. Tevens is er een vistrap gemaakt, zodat vissen de barrière van de Wenumse watermolen kunnen passeren. De beek is nu in het oosten door een vistrap met de Grift verbonden. Dit gaat met meer beken gebeuren, zodat beekvissen van de ene beek via de Grift naar de andere beek kunnen komen. Op die manier wordt hun leefgebied vergroot. Het weiland is niet toegankelijk voor publiek in verband met kwetsbaarheid van de vegetatie.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten